uiteindelijk blijft er iets over

“Zij geeft mij

Zin, al dit haar

Af te scheren”




“en waar ik
een zwart boek
wil zijn is zij,
een flashy film”

“zij schrijft als
een gift op rood
papier over deze...”

“mijn beeld van
haar is wazig, donker
ongelukkig, terwijl
haar bruine bloed
pupillen elk detail
van mij door
gronden, om
draaien, uitlenen”

“haar uitstraling
doet mij intens
zwart verbranden”

en dan is mijn
inkt, op vraag ik
de hare, stopt dit
schrijfsel en begint
er een gesprek…