woensdag, februari 14, 2007

foto uit het zielenasiel

deze foto met onderschrift vond ik
op de site van Rode Ridder (bij links)
geen mooie foto van mij, maar wel een
heel mooie fotografe :)



"Daarna kwam er een jongeheer on stage,
die zelfgeschreven poëzie bracht. Bevreemdend
en met stemmingswisselingen, maar vooral heel bevlogen."

en nu mijn verhaal:

"ik stond op het podium en tegelijk deed ik de p.a.
voor alle optredens die dag (met vingers in verband nog steds)
voor mij een zittende 30 tal mensen waarvan er vijf op de eerste rij
compleet High wegdraaide en droomde. één man vanvoor pufte
bij elke zin dat ik zei en had het wel moeilijk met wat ik bracht.
plots stond terwijl ik mijn act deed op een halve meter van mij
een mooie fotografe die gewoon zonder pardon en met heel veel
intresse naast mij stond (en dat was vreemd want bij elke andere artiest die
dag ging ze opzij vanvoor zitten om een foto te nemen)

na de performance kwamen vijf mensen naar mij (een zielenasiel
zit vol psychiatrische Patienten die grotendeels geniaal zijn, en echte
podiumbeesten bleek, en verdomme de waarheid zeggen in vergelijking
met andere "normale mensen")

en kreeg ik te horen dat ik mijn teksten heel doorleefd
bracht, en dat die mensen dat allemaal zelf hadden meegemaakt,
en er werd mij verteld dat ik er blijkbaar plezier in beleef zoveel
duisternis op papier te zetten, ze vroegen ook in welke afdeling ik zat
maar dat nam ik met een glimlach erbij.

ik werd aangekondigd als een woudbe
psychiatrisch patient die veel moeite deed om hier binnen
te geraken."

de rest van de dag kunt u nalezen op de blog van rode ridder (bij links)
toch wel een wereldse ervaring. . .

I am not afraid to
rock this world alone
Spinneke

5 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Een psychopaat of psychiatrisch patient? of beiden? :D
dikke kus

5:39 a.m.  
Anonymous Anoniem said...

pieps, euhmmmmm , allez, morgen dan die mail, ik heb wel wa tipsssss

grtjs roedi ;-)

1:12 p.m.  
Blogger Rode Ridder said...

de zuchtende en trippende eerste rij zorgde apegapend voor een bufferzone tussen de performers en het publiek!

8:23 a.m.  
Blogger marc tiefenthal said...

De afdeling waarin de spinyopaat zich bevindt heet de auto-eigen-zelfbespiegeling. Het gaat er zoals in elke afdeling van de zieke ziel pijnlijk aan toe. De lach alleen kan de spin daaruit bevrijden. Deze spin trekt ten oorlog tegen alles en nog wat, zichzelf inbegrepen en noemt dat gotisch. (Daar waar echter de goot is, liggen zelfs geen spinvissen). Niet getreurd echter, er schuilt in deze spin een groot potentieel dat lange draden kan weven en nog ooit eens met een fijne glimlach zichzelf anders dan als spin kan ontdekken.

12:23 a.m.  
Blogger Kristomurti said...

Waar is de geniale grootmeester Manu Bruynseraede?

5:01 p.m.  

Een reactie posten

<< Home