zondag, oktober 19, 2008

het filmfestival van Gent 2008. Music in Movies.

drie dagen filmfestival.
vanaf nu.
op 8
Heavy Metal in Bagdad
een metalband in Bagdad (waar die muziek verboden is
alsook het dragen van die t shirts en het groeien van een baard)
probeert te overleven maar vlucht na jaren onderdrukkingen,
rakketten in hun studio en bommen naar andere oorden.
we zien alleen maar vluchtige dingen scenes (de filmmaker mag niet filmen in bagdad
laat staan uit zijn hotel komen. de metalheads zijn tipisch en zeggen
enkel saaie dingen die niet boeiend zijn, herhalingen en herhalingen teksten.
ze noemen zich niet politiek maar maken dan wel
songs over saddam, de bommen, het hunkeren naar vrijheid..."
rotslecht dus.
na de film komt een groepslid ons vertellen over die ervaringen
Mike zei op het podium van Vooruit het volgende.
"ja ik heb nu lang haar en zwarte nagels
maar ik schaam me ervoor ivm met mijn familie
als ze op bezoek komen draag ik normale kleren en knip ik mijn haren helemaal af"
Mike woont in Antwerpen. Mike is een Pussy!
op 7. Songs Of Good.
Druggebruiker verliest alles door de drugs.
geen verhaal enkel vluchtige foute avounturen
die echt wel vervelend zijn. stomme film.
alleen het laatste kwartier kan echt boeien.
op 6. Songs Of The Sparrows.
een iranees verleist zijn job als een struisvogel gaat lopen.
de man onderhoud zijn groot gezin alleen en gaat werken in de stad.
dan gebeurt er heel veel, heel grappige dingen, maar ook heel echte dingen,
kleine fouten worden plots groot als je arm bent.
in de stad gaat het niet voor hem, dan verongelukt hij...
nu is er niemand meer die voor hem en de familie komt zorgen maar er is
nog de symbolische struisvogel en de liefde van zijn gezin.
hartverwarmend en appart, humor, liefde, tragedie, dromen
en een oorapparaat.
Nice Picture.
op 5. The Burning Plain
The Burning plain van de maker van "21 gram"
gaat over veel maar als dan plots blijkt dat alles
en de hele slimme bezetting enkel over vier mensen
en hun relatie gaat vind ik het maar mager.
de jonge actrice met zelfmmordneigingen speelt Charlize Therone naar huis
er komt 3 seconden lang een Burning Plain langs en voor de rest
klopt de titel niet. er zitten hartverscheurende scenes in,
het einde klopt wel...vond hem maar matig.
op 4. Poppy Shakespeare.
Poppy beland in een instelling omdat ze niet zot is.
er is die vriendelijke dame die haar helpt...
alles gaat er ziekelijk aan toe, de voyeuristische kant
van het verhaal is echt wel origineel maar onsmakelijk.
Poppy is uitdagend, irritant, luidruchtig maar
gedurfd, origineel, ziekelijk goor en vooral heel erg vernieuwend.
op 3.
The Escapist
Brian Cox komt erachter dat zijn dochter een hoer en druggebruiker is geworden
en wil ontsnappen...heel de film draait om ontsnappen maar is echt wel straf.
de muziek tijdens de ontsnapping en pogingen is steeds heel actief en
klinkt goed...we zien onder de gevangenis kerken, treinsporen, waterputten
en meer van deze pracht. het einde is bevreemdend maar oh zo knap.
The Escapist is ook nummer van Coldplay blijkt.
2. Fear Me Not
een Noorse man neemt medicijnen als experiment
maar word hierdoor op bepaalde momenten gestoord.
wat de man zijn familie, dochter, winkelbediendes aandoet is
brutaal en nors, alles gaat er heel grof aan toe, de man is echt hatelijk om te zien
spelen, maar er zitten zoveel echt goede scenes in...
ook de eerste keer dat ik een Neill YOUNG NUMMER kan aprecieren.
op één!
The Man Who Loved YNGVE (in-ge)
tieners noemen zichzelf Mathias Rust Band en spelen
songs als "Pussy Satan Commando Killers!"
de zanger heeft een lief, alles gaat goed ze hebben hun eerste concert
maar dan duikt YNGVE op, op school en andere dingen gebeuren.
de fragmenten van de groep, de groep zelf, de muziek die je constant hoort
(Joy Division, The Cure, Dave Sylvian, Japan...) het tragische eindplot.
het woorden "Kug"...dit is terecht mijn beste film van het festival.
alles klopt, alles is goed, geen slecht woord.
de waarheid is dat van deze top enkel Heavy Metal in Bagdad en Burning Plain
in de top 10 van het festival staan en kans maken op de publieksprijs.
meningen verschillen en het waren weer drie fantastische dagen
we zijn dus in de vooruit geweest.
de vooruit is schoon hier enkele vooruit beelden.
beep me up scotty