Casa Amore: het feit van verliefdheid

Casa Amore:

het volledige seizoen nu

verpakt in een handige box.

toen ik mij liet inschrijven voor het grote Casa Amore

wist ik niet waaraan als ik dat mag toegeven...

na de eerste drie vergaderingen

kreeg ik een belletje dat als ik nu niet

ging komen naar de vergaderingen

dat ze me er dan uit gingen smijten.

het concept en de mensen zaten volledig juist

we gingen naar een bouwvallig kasteel

trokken daar een bordeelkleed over

en een poeziewandeling...

het kasteel viel af wegens instortingsgevaar

helaas en niet helaas...

een postbode haakte af omdat er geen vergoeding in zat...

een deelnemer minder...

de teksten van sommige moesten

nog geschreven worden...

er was geen compleet verhaal en

geen rode draad...

een deelneemster viel uit de boot

en een nog intressantere deelneem

ster nam plaats...

het bordeel werd gevonden in Dc Moretusburg te Hoboken...

ik viel af voor enkele vergaderingen en de groep

werd hechter en hechter...

drie weken voor het event...was het verhaal

er en was ik stomverbaasd...

ieders act was geweldig en inhoudelijk

het verhaal van de wandeling

was/is uitmuntend...

ik mocht de freakshow spelen:

ze gingen me vastketenen aan een orgel

in een wasmachine kamer...mijn rol was

die van vergeten sm gigolo

waar niemand raad mee wist...het leuke hieraan is

dat je teksten geen verhaal moeten bieden...

maar gewoon willekeurig

mogen zijn (minder repetiewerk voor mij dus)

de dag zelf...

4 mei 2008

de bus rijdt om wegens koers...

ze droppen mij in the middle of Hoboken's Knowhere

naast een station, een fietspad en op een verlaten autosnelweg

ik wandel de route die je moet wandelen voor als je met de tram

moet gaan. ik voel mij een rockster die ergens beroemd is

maar op een onbekende plaats waar niemand hem kent word

gedropt en er veel te (podiumoutfit) rock & roll uitziet waardoor

iedereen mij negeert als ik de weg wil vragen...

het

tournee gevoel groeit per optreden.

het DC ziet er redelijk uit aan de buitenkant

(nee het ziet er goed uit)

binnen wacht Philemon de oudste en de braafste van ons allen

verenigd met de jongste freakshow van dit project...

de kamer ziet er niet uit.

teveel kabels op een hoop en iedereen speelt en kan orgel spelen

buiten diegene die hem echt nodig heeft...ik...

de rest van de kamers worden ingericht en ze zien er wauw uit...

incredibble met fantastische mensen

erin die fantastische teksten brengen...

de benenden word in ogenblikken

omgetoverd tot een bordeel

met roze lampen...heel knap, heel lief, heel betoverend.

mijn kamer krijgt vorm

na enkele crisissen...

ik zie de rest een try out doen voor elkaar

een generale wandeling repetitie

Philemon is de baas van het bordeel

zijn kamer dat eerst een leslokaal was

is nu een kantoor

philemon vertelt verhalen over hoe hij dit huis/bordeel erfde

en eigenlijk liever dichter wil zijn en dat ook is als niemand hem ziet...

Sophie Van Hove is de trapbewoonster die

iedereen verwelkomt met verhalen over

jongens uit het publiek, pornosterren, en Sperma

in Cognac flessen,

mijn favoriet zo vol humor...

en van begin project tot de dag zelf

de transformatie Van Hove was hevig...

van verlegen zonder tekst tot

heel sterk, humoristisch podiumbeest in wording...

niet enkel mijn favoriet maar ook de grappigste volgens het publiek.

HILDE LAMBRECHTS

spreekt

"het huist in hoeken van kamers"

is heel intiem bijna ingesloten...

maar o zo schoon...

(ben vergeten wat haar rol was)

Koen Desmet speelt

een nerd die een hoer inhuurt (1 van zijn eigen studenten!)

om daar dan poezie aan voor te lezen...

in het algemeen conceptverhaal klopt het maar

niet echt mijn ding...

toch goed wat ik zag op de generale...

allemaal zo'n gedreven mensen...

Stefan de gitarist die zingt in

verzonnen talen op verjaardagsfeestjes

en optredens is de uitbater van de

benedenvloer die de boel moet afsluiten

al rijmend en mijmerend over 1 van zijn mannelijke klanten.

Stef Goed Bezig!

Swerts De Sven is dus de vergeten

sm gigolo in een bordeel dat al lang met sm is gestopt

met mij weten ze geen raad :)

ze hebben mij aan een orgel tussen wasmachines gezet.

de zon schijnt keihard

toch is er 50 man publiek!

Krien Mohr ( de dame met de rode haren de

onsterfelijke morbide klinkende naam)

en Stijn Vranken nemen u mee

op een reis door een literaire peepshow

(van mond tot mond)

na Sofie die iedereen welkom heet

moet ik de eerste groep compleet laten

wit worden van schrik...

met verve

in de mangel naast me is de ketting vastgedraaid...

ik speel de orgel spring op de kast naast de orgel.

loop met en zonder standaard en versleten microfoon

tussen het publiek met veel zin in optreden.

het eindigt met Sven De Swerts

die op het orgel staat met een mouche kogelbal

naar mensen gooit en een statief die het publiek in

geworpen word.

het monster volbracht zijn missie...

bij de 2de keer

(na een uur en half in de kamer zitten wachtend op de volgende groep

schiet ik nog eens in actie met andere settings...

de orgel gaat minder aan,

ik doe mijn "stamp op de kast kreun" niet

en moet deze keer niet enkel en alleen voor

oude mensen spelen maar ook voor jongere

dit publiek verschiet minder en hier

laat Sven De Swerts af en toe teksten dubbellopen

prachtige shows mijn beste en wildste optredens ooit...

het statief schiet deze keer niet enkel het publiek in

de microfoon vliegt ook nog eens dubbel

omhoog rakelings een dame heen

later hoor ik zowel van tom

de filosoof als van de andere deelnemers

als van de mensen in het publiek,

dat er mensen na alle optredens nog steeds in shok waren,

dat mijn optreden het meest

energiekste (een dyslectische fout dat woord)

was,

en dat er bij sommige kamers na

mij nog steeds in stilte werd gemompeld over

mijn freak show case.

iedereen bedankt en een

vitrine raam afgebroken (tijdens de generale nog wel)

beseft Sven De Swerts dat dit voor hem niet enkel

een groots project van Liefhebber! en Creatief Schrijven was/is geweest

maar ook nog eens een grensoverschrijdend

optreden dat waarschijnlijk zijn beste

uitzinnigste optreden/showcase van de voorbije vier jaar was/is!

en dat ik duidelijk een orgel mis bij al mijn vorige en komende optredens.

raag tot volgend jaar ik vergeet u nooit meer!

& aan al diegene die alle reclameposts

en posters in Antwerpen negeerde

en zodus een geweldige ervaring mist.

het was eenmalig en zal niet meer weder

keren uw gemis dus.

Swerts De Sven