Avril Lavigne The Best Damn Tour 2008 Forest NATIONAL

hoe Avril Lavigne eigenlijk al heel mijn leven volgt:

op mijn 13, 12 jaar staat ze daar plots met cd 1 "Let Go"

een vreemde periode uit myn jeugd waarin straatbendes,

kwajongensstreken en slechte vrienden samen in hand gaan met goede

opbouwende muziek, zoals Avril.

cd twee arriveert 3 jaar later "Under My Skin" en ik op school

mij niet gelukkig voelend vanwege mijn alcoholverslaving, zelfmrdtoestanden,

en slechte vrienden/Vriendin...lang leve Avril Lavigne.

cd drie "The Best Damn Cd" (2007) your eyes have ever seen

is op en top vrolijk niet zoals hun voorgangers duister,

roze rock vol talent...

ik studeer dat jaar af beleef

de zomer van mijn leven,

ik gelukkig, Avril blijkbaar ook.

Avril Lavigne in Forest National was iets dat Avril fans als Bert, Bruce en daaronder Sven

niet mochten missen, na vorig jaar Avril's twintig minuten durend optreden

op WAMD in Brussel willen we meer.

het hedendaagse Concert: een verslag

een busrit van Zoersel naar Linkeroever vol stress, een autorit

van Linkeroever naar Vorst brussel vol vermoeidheid, punk muziek,

en uiteindelijk verkeerd door de gps geleid worden naar Vorst.

op tijd aangekomen zien we Jonas Brothers

Jonas Brothers is een nieuwe Hype,

iets als tokio Hotel Meets Backstreet Boys.

de acts zijn té ineengestoken, de sprongen, springen en lopen

zijn té gerepeteerd, de muziek is door het overdosis gegil niet te horen.

als derde nr een cover gebruiken wijst op weinig talent, zeker als je maar 20 minuten

voorprogramma mag zijn.

als voorlaatste nummer drie toetsen op een piano duwen en voor de rest van de show

dat edele intstrument negeren...fout!

met een belgische vlag zwaaien tijdens een liefdesnummer...wtf?!

en je na elk nummer opnieuw voorstellen "Hello We Are The..."

Motherfuckers.

AVRIL heeft een zalige intro met graffiti op videoschermen,en fatalitymusic.

na intro kickt zij Ass met Girfriend en bijhorende danseressen, vlaggenn coreographie.

na enkele nummers pakt zij de rock en roll terug op met "My Happy Ending"

Avril is gegroeid letterlijk en figuurlijk lijkt zij trotser, sterker en beter dan vorig jaar.

de show is af...als ze weg gaat om outfit switch te plegen

zien we een nieuw nummer van haar met een videoclip van gemonteerde

beelden uit al haar vorig filmisch werk...heerlijk vernieuwend idee.

tussen andere pauzes freestylen breakdansers op Linkin Park Covers, of word er

heerlijk gedanst met de hele groep bijeen.

tijdens I'm With You zien we op de grote schermen achter Avril onszelf, het publiek.

great!

de akoestische dingen zijn inderdaad het beste

(hoewel deze show zo uitmuntend sterk

is in zijn concept)

Akoestisch word er "Hot" gezongen. verassend.

Complicated & Don't Tell Me maken alles af.

Runaway zingt Avril gezeten van achter de drums

en drummen kan ze! en zingen tegelijk!

Avril weet hoe ze een volledige show perfect kan brengen zonder saai te worden.

bij "He Wasn't" laat zij het publiek gillen en zwijgen met gitaar en leuke zijbewegingen.

er is iets heel jong in haar blik dat echt ongelofelijk werkt.

de chearleaders bij Best Damn Song zijn leuk live.

na afloop autokwijt in Brussel na drie kwartier zoeken rijden we huiswaarts

met punkmuziek op en blij, in de nacht langs een bos genaamd

"Het Witte Kinder bos"

de mood en sfeer zijn compleet

de gedachte op volle toeren.

Peter Van De Veirre sprak maandag geleden

de volgende woorden:

"Respect voor Avril Lavigne

maar ook Respect voor Avril Lavigne Fans"

Best Damn Blogbericht Your Eyes Have Ever Seen

let me hear you say Hey! Hey! Hey!.

Alright?!