Kluger Hans: how to see in darkness by tristan sarah

de gentse feesten so far.

Terra Cotta op Pole Pole

na elk nummer van decor,outfit en dansmoves veranderen,
een gouden stem bezitten en niet in herhaling vallen.
van begin tot eind boeiend en sfeervol.


dag twee
slapen in een tent,poeziebrunch met
philip meersman,lieven vercauteren, sylvie marie,jasoro, trees,
peter schrager,Astrid, dirk els en david troch,ongelofelijk/herboren.
in de avond een groepje op straat met houten instrumenten, gratis gypsies
met gevoel drie kwartier met verstomming bekomen.

in de avond Dirk Elst en groep in Ghent in Cap,
speels,gedurfd,nieuw en ready to rock the festivals.

als iemand die Nosfell mist en Wild Animus eens live wil zien
ben ik natuurlijk fan van Kluger Hans.in het donker luisteren we
naar de Nederlandse stem die ons het verhaal van 1 en 2 vertelt en hertelt
en herhaalt en verdwaalt.Tine Moniek staat op en gaat in de remslaap
fases kruipen,dode honden en vliegen en erecties en minutenlang het aller
ongelofelijkste verhaal over de man die blind was maar door zijn tand
kon zien.een groep met vals klinkende stuitende geluiden overstemd het droom
gebied met de meest vreemd gekozen woorden.schreewt omringt ons eerst door
één persoon dan door twee en dan door iedereen rondom ons, als een geluid
dat je plots omsingelt in het donkere van je droom.tot je wakker schiet.

we zitten met dichters tesamen,mensen die ik al die jaren alleen heb zien opgroeien
en plots tot één versmelten in een samenwerking.iedereen even groot.DUIDELIJK
te zien wie blijft en wie is afgevallen.

er is een nieuwe tijd een nieuwe plek en ook nog een open mic
met een uitstekende Yerna,een denderende trees,Peter SHRAGER op zijn best.
haaienbeten inbegrepen.

ER IS EEN NAGESPREK
een moment van bezieling
en opgaan achter een microfoon
(dat is dan ook het enigste wat ik herinnerde van mijn doorstop
hoe bezeten ik naar die microfoon keek en mijzelf verloor
en u haatte.of ervoor ging)

een moment van op de grond zitten,
een meisje met een bril en schoonheid staat ervoor

"ja ik moet op tijd thuis zijn want ik leen deze kleren"

"maar ik wil nog wel uitgaan naar de duveltent
het is daar naar schijnt schraal"

"het schraalste van Gent"

"het is aan,het is aan het is aan"

"sint baafs" schiet mij te binnen.

"ja!" en ze schopt mij,

"oei heb ik je geraakt?"

ik veins en ze lacht

"ja mijn voet is oncontroleerbaar elastisch"

het meisje met de geleende kleren het Nederlands accent
en de elastische voet" lijnt weg

"zie ik je daar?"

en de avond eindigt,we worden
wakker met een kater en chocolade
vlekken op mijn huid.