Abnormally Atracted To Sin

een nieuwe Tori Amos cd.

om te beginnen Tori zal nooit meer een tweede
Silent All These Years maken, maar dat hoeft ook niet.
dit is een nieuwe tijd en een nieuwe Amos.want
heruitvinden is belangrijk.

openingstrack "Give" doet denken aan het strenge Cruel
en je merkt dat het nog steeds goed zit.ze heeft geleerd
uit American Doll Posse en met die nieuwe ervaring is
ze in haar oude vorm gedoken.het beste van beide wereld
en. sfeerschepperij zoals alleen deze vrouw dat kan.

Welcome To England heeft die gemene tekst al
die Amos authentiek maakt.dat in combinatie met
het vlotte, de violen, het geluk hierin
de manier van zingen en spelen, maakt dit mijn
lievelingsnummer van The Sin."Welcome To My
World you better bring your one sun."

Strong Black Vine heeft die hekeligheid die
ADP ook heeft, die herhaling en het eerste num
mer over wijn in de lijst.minder goed of
anders.just having fun.

Flavor geeft alles die paarse kleur.
het afvragen en het aftasten. deze plaat

smaakt als een paarse donkere zoete wijn,
met de echte gesprekken die je daarbij dan
met mensen hebt op een mooie rusitge zomer
avond.

not dying tonight is dan weer
"Just Having Fun" wel leuk allemaal.
die lion king sound moet je wel gewoon
worden.

Maybe California komt al
in de buurt van Ms Jesus.
diepdroef en vol emotie.

Curtain Call op plaat is
een uitsteker.ebony beauty
het is een concept plaat
en dat merk je aan
Fire To Your Plain.

het ambiente aan alles
wertk zonnig.jazzy.

Police Me is om te lachen.
herhalen en herhalen, woorden schapen,
en een nieuwe taal.

That Guy is het begin van een lange Opera.
meer gesproken dan gezongen in monoloog.
heerlijk lang.allesomvattend.heel minnestreel
achtig. gothic muziek op orgel uit de jaren 20.
met belletjes en drama veel drama.
de middeleeuwen.

Abnormally Atracted To Sin is meer een gevoel
dan echt een nummer.een intermezzo met soundscapes.
en dan die gitaarrif.of hoe alles ontploft.spooky

500 miles is dan weer not done
(cause i will walk 500 miles op zijn tori's)

Mary Jane is prachtig.het zou zo thuishoren
in Repo The Genetic Musical.
krijg dit eens uit je hoofd.en met z'en allen :

"Do I Know Her Fa-mi-ly ?..."

hoe de dark ages uit vrolijke tonen uitbloeien.
starling klinkt als stalin.met een luik dissonant
rrripetje.en trommels als een trots hart.

het derde wijnnummer zal dan wel Fast Horse
zijn. misschien teveel.
maar nooit slecht. heel erg robin hood like.
prachtig rond de lindeboom dansen.

Ophelia is iets wat uit Appolo's Frock
lijkt te ontsproten.musical,meeslepend,
iets wat naast here in my head rust.
Tori op haar grootst zoals op Scarlets walk.

Lady in Blue is mooi om af te sluiten, alsof
Tori nog meer wil zeggen dan deze nummers en niet wil stoppen
hier zitten dan ook drie verschillende nummers in van rustig naar meer

tot een zwaar rocknummer met eindeloze solo's.tot slot is dit een cd aangenamer

dan American Doll Pose.met heel veel verschillende
verhalen, stijlen,geluiden.wat wil zeggen dat Tori Amos helemaal terug is.
en alle hoge verwachtingen inlost. waren er maar meer albums zoals deze....

said the lady in blue...