zo dit was weer een uitstekend mooie IFFR!
Sorrow and Joy
Spies and Glistrup
Her
Big Bad Wolves
Nebraska
Cannibal
Rhymes for young Gools
Vergiss Mein Ich
Finsterworld
The Reunion
Les Contres d'Apres Minuit
Blue Ruins
The Great Passage
Hang Gong-Ju
SORROW AND JOY.
Als filmmaker Johannes op een avond
thuiskomt van een lezing, treft hij treurnis en ontzetting aan. Die
middag heeft zijn vrouw Signe, een lerares, hun baby vermoord - niet uit
wrok of haat, maar in een psychotische aanval van wanhoop en
eenzaamheid. Johannes oordeelt niet, maar probeert zich te bezinnen op
alle manieren waarop hij haar onbedoeld teleurgesteld heeft. Haar
leerlingen en hun ouders willen haar terug. Nu moeten de overheid en
haar vertegenwoordigers er nog van overtuigd worden dat de maatschappij
deze vrouw nodig heeft.
Sorrow en Joy is niet alleen een
meditatie over de grenzen van menselijke wetten, en de grenzeloze
potentie van goedaardigheid en begrip, het is ook een protestants
melodrama over genade; een optelsom van het leven én werk van Malmros;
een perfect startpunt voor een ontdekkingsreis door een opvallend
intieme kosmos, waarin elk mens iets van zichzelf zal kunnen herkennen.
Een van de beste films van de moderne cinema.
en daar kan ik niets meer aan toevoegen.
Spies en Glistrup
hebben vreemd genoeg echt bestaan. Hun wilde avonturen
en extravagante ideeën zijn dus gebaseerd op feiten. Verder is deze
biopic prettig onclassificeerbaar. Vrijdenkend entrepreneur in de
reiswereld en lelijke jurist met radicale belastingideeën raken bevriend
in de jaren zestig.
Van sommige van de wonderlijkste karakters
die de geschiedenis nu eenmaal rijk is, wordt pas na verloop van tijd
duidelijk hoe ze in het plaatje passen. 'Hun levensverhalen overstijgen
henzelf verre', zei regisseur Christoffer Boe dan ook terecht over de
hoofdpersonen in deze zwarte tragikomedie: reisondernemer Simon Spies
(gespeeld door
R- en
Borgen-ster Pilou Asbaek) en belastingjurist Mogens Glistrup (de al even veelgevraagde Nicolas Bro).
In
de film zien we hoe de beide heren vanaf 1965 samen de reisorganisatie
van Spies opbouwen, en stinkend rijk worden van een nieuwe groeimarkt:
het opkomende Deense massatoerisme. Iedereen wil naar Mallorca, zij
zorgen ervoor. Spies is een extraverte, hedonistische playboy, die er
niet voor terugdeinst om zijn seksuele escapades in te zetten voor
marketingdoeleinden. In de jaren zeventig spendeert hij zijn miljoenen
aan de toentertijd zo gebruikelijke psychedelische zoektocht naar
zichzelf, terwijl de onaantrekkelijke burgerman Glistrup koppig zijn
conservatieve antibelastingmoraal uitbouwt tot een verrassende politieke
carrière.
alternatieve titel van deze film is "SEX,DRUGS AND TAXATIONS"
en dat zegt alles.
HER
eerlijk puur liefdesverhaal tussen een man en zijn OS.
alle acteurs spelen enkel gedreven op emotie,nooit word de film saai
of te braaf zoals velen op voorhand hadden gezegd en Joaquin Phoenix
mag hiervoor prijzen winnen. buiten Scarlet herken je tussen de stemmen ook
Zoe Deschanel en Brian Cox.de dialogen zij uitmuntend en de eenzaamheid in deze
door computers regerende wereld is nakend echt.
BIG BAD WOLVES
Israelische Tarantino oefening
.
een meisje verdwijnt,een politie agent gaat de fout in en
een kat en muisspel begint tussen alle betrokken partijen.
een duister sprookje vol geweld overgoten met hilariteit en tijdloze personages.
strak,grappig,intens,sluw.het ligt aan mij maar ik wist niet dat Israelische films
zo hoopvol en grappig zijn.weg met vertekende beelden.meer van dit nu.
NEBRASKA
winnaar van de publieksprijs dit jaar
over een zoon die een roadtrip met zijn oude vader maakt naar
Nebraska op zoek naar fortuin,maar ondertussen eerst een lang familiebezoek plant.
heel deze film is een nostalgische feel good trip zonder teveel omwegen.
recht op het doel met harverwarmende personages veel bier,en Saul Goodman.
moeilijk te begrijpen dat deze zwart wit film zoveel moeilijkheden heeft moeten overwinnen
om toch gemaakt te worden.richting de oscars nu...duimen.
Cannibal
gehypte Italiaanse film
over een hedendaagse Kannibaal die plots alles op alles moet zetten
om zijn identiteit te beschermen.Cannibal zelf is een emotieloze man die
iedereen uit de buurt houd tot liefde komt kijken.rustige bedeesde film
zonder teveel geweld.maar met talent en potentie te over.
Rhymes for Young Gouls
een onderdrukt indianenreservaat word gerund door
blanken.kinderen worden opgesloten,huizen afgebrand,onschuldige gefolterd.
maar wanneer een bende tieners een spookverhaal hoort,begint een plan te broeden.
de zestienjarige hoofdrolspeelster speelt -om het zo te zeggen- Jennifer Lawrence
naar huis en geeft bad ass een nieuwe betekenis. ja er is een trage opbouw,de
ontknoping komt wel heel laat dat ook.maar al bij al zeker een topfilm.
film uit india trouwens voor iedereen die dacht die enkel bollywood films maakten.
VERGISCH MEIN ICH
Duitse Film waarin Maria Schneider een vrouw met Alzheimer speelt
die begint te vergeten wie zij zelf is en iedereen rondom haar.
het leuke aan deze film is dat de vrouw ongelofelijk grappig,kinds,slim,en vreemd
maar vooral als een sterk persoon word neergezet.de situaties en de droogheid
maken het af als een geheel slimme slapstick waar meer achter zit dan je zou denken.
ook haar omgeving en met verve haar man bieden weerwerk met niveau.
iemand zei achter me "het is duitse film die zijn altijd goed"
volmondig ja.
FINSTERWORLD
wat begint als een mooi en gevat sprookje word al snel heel bizar en gruwelijk.
we volgen een man die teenschilfers bijhoudt,een man die naar Fur conventies gaat,
een schoolreis naar Auschwitz,een liefdesrelaas tussen tieners een man in zijn boshut
en zien hoe al deze verhalen in elkaar draaien in bochten die memoriserend zijn.
ik leer ook dat alle mannen klootzakken zijn en dat als je voor jezelf opkomt het altijd verkeerd afloopt.
voor de rest zoals iemand anders al zei " het is duitse film die zijn altijd goed"
THE REUNION
experimentele kunstenares Anna Oddel was onlangs niet uitgenodigt
op een school Reunie.ze werd gepest,extreem gepest.om haar
woede te filteren maakte ze een film over een reunie waar zij wel bij was,
acteurs speelden haar schoolcollega's na en zij confronteerde al die mensen
met hun daden van toen.dat is 1.
2 is dat ze al de echte pestkoppen opbelde,de film liet zien
en er zo probeert achter te komen waarom ze niet was uitgenodigt.ik haat pestfilms,
maar deze vrouw bied een oplossing aan.hoeveel echt is en niet dat moet u zelf is opzoeken.
dat Anna niet populair is nu dat zal wel,dat ze de confrontatie met dit medium op deze manier
aangaat maakt haar een heldin en een voorbeeldfunctie.
Les Contres d'Apres Minuit
een film over een orgie vraagt u? u krijgt hem.
een aantal vreemde figuren (de hengst,de ster,de slet,de butler, de minderjarige en nog enkele andere)
komen samen in een flat,wat volgt zijn persoonlijke flashbacks,hallucinante dagdromen,en nog meer ongein.ik geef hem best wel veel sterren want -persoonlijke mening-ik zie in dit regiedebuut een volgende Ed Wood opstaan.dat wil zeggen absurd,fout en vooral slecht.maar dat is goed niet?
Blue Ruins
de moordenaars van Dwight's ouders komen vrij,
als zijn ex vrouw en kind kort daarna bedreigt worden door de daders, gaat
Dwight (een loser met low self esteem die in een auto woont) over tot de brutale confrontatie.
ik had meer verwacht maar voor een low budget film is dit echt een goede poging,
er zijn minpuntjes die ik kan omvatten in de woorden "bleef niet plakken"
The Great Passage
Japanse oscarinzending
over een team
dat 15 jaar lang aan een hedendaagse woordenboek heeft gewerkt
.
dat klinkt helaas zo saai als het eruitziet.voor een film die over woorden gaat
is echt elke dialoog ondermaats en als je dan eenmaal twee uur en 15 minuten
hebt uitgezeten (want zolang duurt die dan ook) heb je er niets aan.goede poging,
kon een parel zijn,wat daar werkt valt hier door de mand.zonde.
Hang Gong-Ju
winnaar van de best breaking trough award dit jaar
over een meisje dat is verkracht en haar afschermt van iedereen
uit schrik terug gevonden te worden.ze moet daarbuiten nog is omgaan
met een moeder die dagelijks gelyncht word door de buurt en een dronken vader,
tot ze licht ziet in een accapella groep op haar school,maar niet voor lange duur.
brutaal...ja.helaas is een hoofdpersonage dat geen hoofdpersonage wil zijn geen goed idee en
heb je buiten dat einde echt enkel stilte en tranen gezien.
het is goed dat dit getoond word,dat we er bewust van zijn maar ik onthoud toch weer vooral
dat alle mannen klootzakken zijn en dat als je voor jezelf opkomt het altijd verkeerd afloopt.
het was een fantastische editie,en om het met de woorden van Spies zelf te zeggen
"de beste films worden in Europa gemaakt."
groetjes.
