het volledige seizoen nu
verpakt in een handige box.
toen ik mij liet inschrijven voor het grote Casa Amore
wist ik niet waaraan als ik dat mag toegeven...
na de eerste drie vergaderingen
kreeg ik een belletje dat als ik nu niet
ging komen naar de vergaderingen
dat ze me er dan uit gingen smijten.
het concept en de mensen zaten volledig juist
we gingen naar een bouwvallig kasteel
trokken daar een bordeelkleed over
en een poeziewandeling...
het kasteel viel af wegens instortingsgevaar
helaas en niet helaas...
een postbode haakte af omdat er geen vergoeding in zat...
een deelnemer minder...
de teksten van sommige moesten
nog geschreven worden...
er was geen compleet verhaal en
geen rode draad...
een deelneemster viel uit de boot
en een nog intressantere deelneem
ster nam plaats...
het bordeel werd gevonden in Dc Moretusburg te Hoboken...
ik viel af voor enkele vergaderingen en de groep
werd hechter en hechter...
drie weken voor het event...was het verhaal
er en was ik stomverbaasd...
ieders act was geweldig en inhoudelijk
het verhaal van de wandeling
was/is uitmuntend...
ik mocht de freakshow spelen:
ze gingen me vastketenen aan een orgel
in een wasmachine kamer...mijn rol was
die van vergeten sm gigolo
waar niemand raad mee wist...het leuke hieraan is
dat je teksten geen verhaal moeten bieden...
maar gewoon willekeurig
mogen zijn (minder repetiewerk voor mij dus)
de dag zelf...
4 mei 2008
de bus rijdt om wegens koers...
ze droppen mij in the middle of Hoboken's Knowhere
naast een station, een fietspad en op een verlaten autosnelweg
ik wandel de route die je moet wandelen voor als je met de tram
moet gaan. ik voel mij een rockster die ergens beroemd is
maar op een onbekende plaats waar niemand hem kent word
gedropt en er veel te (podiumoutfit) rock & roll uitziet waardoor
iedereen mij negeert als ik de weg wil vragen...
het
tournee gevoel groeit per optreden.
het DC ziet er redelijk uit aan de buitenkant
(nee het ziet er goed uit)
binnen wacht Philemon de oudste en de braafste van ons allen
verenigd met de jongste freakshow van dit project...
de kamer ziet er niet uit.
teveel kabels op een hoop en iedereen speelt en kan orgel spelen
buiten diegene die hem echt nodig heeft...ik...
de rest van de kamers worden ingericht en ze zien er wauw uit...
incredibble met fantastische mensen
erin die fantastische teksten brengen...
de benenden word in ogenblikken
omgetoverd tot een bordeel
met roze lampen...heel knap, heel lief, heel betoverend.
mijn kamer krijgt vorm
na enkele crisissen...
ik zie de rest een try out doen voor elkaar
een generale wandeling repetitie
Philemon is de baas van het bordeel
zijn kamer dat eerst een leslokaal was
is nu een kantoor
philemon vertelt verhalen over hoe hij dit huis/bordeel erfde
en eigenlijk liever dichter wil zijn en dat ook is als niemand hem ziet...
Sophie Van Hove is de trapbewoonster die
iedereen verwelkomt met verhalen over
jongens uit het publiek, pornosterren, en Sperma
in Cognac flessen,
mijn favoriet zo vol humor...
en van begin project tot de dag zelf
de transformatie Van Hove was hevig...
van verlegen zonder tekst tot
heel sterk, humoristisch podiumbeest in wording...
niet enkel mijn favoriet maar ook de grappigste volgens het publiek.
HILDE LAMBRECHTS
spreekt
"het huist in hoeken van kamers"
is heel intiem bijna ingesloten...
maar o zo schoon...
(ben vergeten wat haar rol was)
Koen Desmet speelt
een nerd die een hoer inhuurt (1 van zijn eigen studenten!)
om daar dan poezie aan voor te lezen...
in het algemeen conceptverhaal klopt het maar
niet echt mijn ding...
toch goed wat ik zag op de generale...
allemaal zo'n gedreven mensen...
Stefan de gitarist die zingt in
verzonnen talen op verjaardagsfeestjes
en optredens is de uitbater van de
benedenvloer die de boel moet afsluiten
al rijmend en mijmerend over 1 van zijn mannelijke klanten.
Stef Goed Bezig!
Swerts De Sven is dus de vergeten
sm gigolo in een bordeel dat al lang met sm is gestopt
met mij weten ze geen raad :)
ze hebben mij aan een orgel tussen wasmachines gezet.
de zon schijnt keihard
toch is er 50 man publiek!
Krien Mohr ( de dame met de rode haren de
onsterfelijke morbide klinkende naam)
en Stijn Vranken nemen u mee
op een reis door een literaire peepshow
(van mond tot mond)
na Sofie die iedereen welkom heet
moet ik de eerste groep compleet laten
wit worden van schrik...
met verve
in de mangel naast me is de ketting vastgedraaid...
ik speel de orgel spring op de kast naast de orgel.
loop met en zonder standaard en versleten microfoon
tussen het publiek met veel zin in optreden.
het eindigt met Sven De Swerts
die op het orgel staat met een mouche kogelbal
naar mensen gooit en een statief die het publiek in
geworpen word.
het monster volbracht zijn missie...
bij de 2de keer
(na een uur en half in de kamer zitten wachtend op de volgende groep
schiet ik nog eens in actie met andere settings...
de orgel gaat minder aan,
ik doe mijn "stamp op de kast kreun" niet
en moet deze keer niet enkel en alleen voor
oude mensen spelen maar ook voor jongere
dit publiek verschiet minder en hier
laat Sven De Swerts af en toe teksten dubbellopen
prachtige shows mijn beste en wildste optredens ooit...
het statief schiet deze keer niet enkel het publiek in
de microfoon vliegt ook nog eens dubbel
omhoog rakelings een dame heen
later hoor ik zowel van tom
de filosoof als van de andere deelnemers
als van de mensen in het publiek,
dat er mensen na alle optredens nog steeds in shok waren,
dat mijn optreden het meest
energiekste (een dyslectische fout dat woord)
was,
en dat er bij sommige kamers na
mij nog steeds in stilte werd gemompeld over
mijn freak show case.
iedereen bedankt en een
vitrine raam afgebroken (tijdens de generale nog wel)
beseft Sven De Swerts dat dit voor hem niet enkel
een groots project van Liefhebber! en Creatief Schrijven was/is geweest
maar ook nog eens een grensoverschrijdend
optreden dat waarschijnlijk zijn beste
uitzinnigste optreden/showcase van de voorbije vier jaar was/is!
en dat ik duidelijk een orgel mis bij al mijn vorige en komende optredens.
raag tot volgend jaar ik vergeet u nooit meer!
& aan al diegene die alle reclameposts
en posters in Antwerpen negeerde
en zodus een geweldige ervaring mist.
het was eenmalig en zal niet meer weder
keren uw gemis dus.
Swerts De Sven
