and enjoy yourself.
twee jaar geleden was ik hier ook.toen liep
ik voorbij de houten zetels en zat er
een vrouw. raar maar waar. zat die
vrouw nu weer in dezelfde stoel.
juist dezelfde vrouw,in juist
dezelfde houding in juist de
zelfde zetel. dat blijkt uit
foto's.
street images.we zijn te vroeg in de Monk. na wat rondwandelen tref ik
de brusselse haard aan.
een straatarme buurt.waar iedereen op elkaar woont.
waar het zo mooi is met al die bomen, en die pleinen,
waar samenhorigheid hangt en kinderen nog buiten spelen
met een voetbal.
als ik er na tien minuten nog zat,riepen de kinderen al wel om hun moeder en kwamen kwade ouders mij
achterna omdat ze me verdacht vonden.
kan ik mee leven, laat
de Armese buurt
aan de Armesen.
er is iets met de
podiumkamer
van De Monk.
er is veel wit, het is er meer
dan gezellig, achter het podiumgedeelte is er
een lege hoek, waar je af en toe
voor naar achter kijkt met
het gevoel dat er iemand achter je staat.
ze filmen hier voor France 3 ét la deux.
Franse Dichters wisselen om het gedicht af met Belgische,
en beginnelingen en oude rotten gaan hier hand in hand.
Mark Tiefenthal duikt op als plots
een vertaler en iemand van wie ik niet dacht dat die
zo een show kon geven.
het begint met het strijdlied van de Bru Slam
door Philip Meersman ét Claude IO
een ongelofelijk grappig duo dat zo
een volledige cabaret voorstelling zou kunnen
vol improviseren.
Dirk Els declameert, heelt, en speelt op Indiaanse Instrumenten
en tussendoor hiphopt VLE Met woordspelingen, grappen,
klachten over Bru Slam (:) en zoveel meer.
er gebeurt iets waardoor het werkt.
Michelangelo speelt een duffe waalse nerd die plots uitbarst,
tussendoor is er beginnend talent dat zenuwachtig
van het paier afleest, Marc Tiefenthal laat
niets heel Dirk Elst zijn instrumenten, een Gentse schone
zingt een lied over zwervers, op pad gaan en sans papiers
a cappella met hand en voet geklap,waarna Fjorton de
symbolisch de strop maakt en 3 minuten vol mimict,
Philip kondigt mij aan als "The King Of Gothic Poetry!"
waarna zijn collega mij met ongeloof aankijkt en roept "No?!"
en ik bevestig "No!" waarna zij neergaat van het lachen
en ik onder gelach begin, met een camera op mijn gezicht van de televisie
ergens daartussen springt presentatrice
Claude IO, OP en begint zeven minuten
lang te monologen over Hetero's, Holebi's,
Drag Queens, verkrachtingen, Metroseksuelen,
uw hemd zelf strijken en de Pelvis (:)
waarna ze een orgasme faked als geen ander...
waarna een ander dan vertelt over de dag dat hij mastrubeerde
terwijl de rva belde en klaarkomde tijdens het gesprek. kan gebeuren
na de pauze. nog meer debuterend werk,
vurige roodharigen in korte zomerjurkjes...
(brusselse meisjes...om over na te denken)
een ander protesteert over Crack
Franz predikt over de eerste letter in de geschiedenis
(de Oh)
en we gaan allemaal
de romantische tour op.waaronder ik.
na al dit prachtigs, afwisselend, vreemd
ben ik verliefd op dit hier.op ons.
als ik mij na mijn minuten terug zet,
vraagt het meisje naast mij om de teksten te lezen,
waarna iemand mij terugfluistert (hoe oud ben je?)
(21)
(nog jong.je schrijft heel onder
houdend en beheerst)
we wisselen emails uit.
Philip Meermans danst de
boel op zijn kop
met "Doel 3" en het licht valt uit
en aan en uit en aan.
hierna praat iemand in het publiek over een Slam elders
en dat we uitgenodigt zijn, het publiek draait zich om
er ontstaan drie gesprekken door elkaar en iedereen hangt aan elkaars lippen.
Philip Danst tussen het gesprek door, en ik versta er niets van
maar het moment is zo echt.menselijk en lief.
we zijn 1.
"dit is wat ik wilde, kijk jij brengt je teksten zo,
hij daar helemaal anders, en dan daartussen ook
iemand die het van het blad afleest, elke keer een andere taal,
ieders een andere stijl en dat door elkaar...
dat is wat ik wilde bereiken"
en het werkt perfect.
het doet goed.alsof je buiten jezelf treed.
buiten de waarheid.
ikzelf krijg nog enkele woorden te horen
er hangt iets in de lucht.
"ik verstond niets van wat je zei
maar je slammen is MAF."
"ik begreep niets van je woorden,
maar je bewegingen en emotie...
it felt good"
sprak de niet stil te krijgen Captain Dom.
we zitten met vijf rond te tafel te praten,
alles door elkaar Engels, Frans,Nederlands
en op een moment zelf spaans.
maar het gesprek met verschillende mensen en woorden werkt.
"pas op er zit Tak in.ik voel mij niet van deze planeet,
ik ben kapitein van saturnus..."
als iemand mij verteld
dat ik blijf slapen bij de presentatrice,
leef ik plots helemaal.
waar iets vreemd gebeurt.
een raar moment waarop twee vrouwen
FRANS met elkaar praten terwijl ik een lucht
bed opblaas,met op mijn hoogte het zicht van
een vrouw die met haar broeksknop aan het flirten is...
en blazen. Haaaaah!
het meisje dat meekwam was O...
een Spaanse meid die asseksueel (nooit zin in seks)
is en toch zwanger...er is een reuze computerscherm
en ze komt uit Ottignies...
als ik wakker word is er een lief gesprek waarvoor ik smelt.
"ik studeerde Boeken Wetenschap om in een bibliotheek
te werken zodat ik jonge kinderen weer kon aanzetten tot lezen
en ze boeken kon aanbevelen..."
vond ik zo een mooie instelling, wauw.
er is een lift waar je maar met drie in kunt
en dan al op elkaar bent gepropt.we worden wakker in
een appartement in Brussel.er word over Waalse Open
Mics gepraat.we nemen afscheid in Brussel Midi
en ik wil dat dit blijft...
ik blijf haar nog na kijken
terwijl ze haar trein zoekt.
tot het laatste moment.
later die dag de nieuwe Doctor Who gezien.
waarin deze dialoog de voorbij uren treffend
aanvult.
"Lord Of what?"
"Lord Of Time" "No
Your an Alien ?!" "Yep"
"But You Look Human."
"Well You Look Timelord."